Ο σχεδιασμός της πλατείας επιμερίζει – τον σήμερα αδιαμόρφωτο χώρο – σε τρεις περιοχές (νότια, κεντρική, βόρεια). Η νότια περιοχή αποκτά τον πιο «δημόσιο» χαρακτήρα της πλατείας, περιλαμβάνει ένα μικρό χώρο εκδηλώσεων και χαρακτηρίζεται από επιφάνειες «σκληρών» δαπέδων. Η κεντρική περιοχή αναφέρεται στη γειτονιά, στρέφεται προς τις εκατέρωθεν της πλατείας πλευρές και περιλαμβάνει κυρίως «μαλακές» επιφάνειες δαπέδου ή φύτευσης. Η βόρεια περιοχή αποκτά τον πιο «πράσινο» χαρακτήρα της πλατείας και περιλαμβάνει εντονότερη φύτευση με κήπους-παρτέρια.

Η οργάνωση των βασικών κινήσεων της πλατείας παρακολουθεί τον πιο πάνω επιμερισμό. Η επιμήκης κίνηση ενώνει τις τρεις περιοχές της πλατείας, ενώ οι εγκάρσιες ενώνουν τις εκατέρωθεν της πλατείας πλευρές συμβάλλοντας στο χαρακτηρισμό «πλατεία γειτονιάς».