Η πρόταση συγκροτείται στη βάση τριών κυρίαρχων συνθετικών αρχών – στρατηγικών.

Η πρώτη σχετίζεται με τη συγκρότηση του παραλιακού μετώπου ως μιας ενιαίας ζώνης τριών διακριτών ενοτήτων. Οι δύο ζώνες, στο βορρά και στο νότο, οργανώνουν δύο διαφορετικής κλίμακας και φυσιογνωμίας «πλαζ»-παραλίες, ενώ το ενδιάμεσο τμήμα διαμορφώνεται ως ένας περίπατος-promenade.

Η δεύτερη βασική συνθετική χειρονομία είναι η ενίσχυση-τονισμός των βασικών «ραφών» – αξόνων που ενώνουν τον οικισμό με τη θάλασσα, καθώς και τον οικισμό με άλλους οικισμούς του Πηλίου, με τη δημιουργία κατασκευών εντός της θάλασσας.

Η τρίτη στρατηγική επιδιώκει την ενοποίηση των επιμέρους επεμβάσεων-ενοτήτων και τη συγκρότηση ενός μέτρου οργάνωσης του χώρου. Αυτό επιχειρείται με την εισαγωγή ενός κανάβου για την τοποθέτηση των φωτιστικών, δηλαδή μέσω της ρυθμικής επανάληψης ενός στοιχείου αστικού εξοπλισμού.

Αυτό που κυρίως, όμως, επιχειρείται δεν σχετίζεται απλώς με τον επανασχεδιασμό, την αναδιοργάνωση και την ενσωμάτωση νέων υλικών και χρήσεων στο παραλιακό μέτωπο της Μηλίνας. Επιχειρείται πρωτίστως μια συνειδητή συγκρότηση του νέου πολιτισμικού τοπίου του Νοτίου Πηλίου γενικά και της Μηλίνας ειδικότερα. Ενός τοπίου που θα αναφέρεται στη μοναδική σύμπραξη της θαλάσσιας με τη χερσαία ταυτότητα.